CONFIDENTIES AAN EEN EZELSOOR
De Werf/Frank Adam.

Katrien Brys, Zone 03, 24.01.2007

Er was eens… een ezel met één oor die in een klein huisje aan de rand van de woestijn woonde. Zo begint Confidenties aan een ezelsoor, gebaseerd op een reeks die de Brugse schrijver Frank Adam een jaar lang op de pagina’s van De Standaard Magazine publiceerde en die voor het podium herwerkt werden met de steun van regisseur Rik Teunis en componist Johan De Smet.

Het is geen eenzame ezel die Adam opvoert, eerder een therapeutische, want achtereenvolgens komen figuren als de os, de stotterende moppentapper, de zelfmoordterroriste én God de Vader langs om hun verhaal te vertellen.

In tegenstelling tot de meeste literaire muziekprogramma’s hangt er rond deze confidenties geen ‘allemaal gezellig rond het kampvuur’-sfeertje. De zieleroerselen die in het oor van de ezel gefluisterd worden, monden namelijk vaak uit in intelligente oorvegen waarbij camp, horror en blasfemie niet geschuwd worden.

Zo haalt in De homo, de hetero en de Totale Radicale Seksuele Revolutie een getraumatiseerde homoseksueel werkelijk àlle discriminerende clichés uit de kast, waarbij homo’s achtereenvolgens tot de vrouwen, de joden en de migranten van het mannendom gebombardeerd worden. Een Antwerpse toogfilosoof maakt komaf met zijn existentiële beslommeringen door als clown in een supermarkt te gaan werken en daar een roedel kindjes aan flarden te schieten.

Elke parabel wordt afgewisseld met zogeheten ezelsliederen, muzikale intermezzo’s waarbij Adam begeleid wordt door Johan De Smet en zijn String Kwartet. De Smet kennen we nog als de muzikale compagnon de route van Kamagurka, wiens anarcho-absurdisme nooit ver weg is, zoals in de hilarische Rapsodie van de zelfmoordterrorist in de straat (op weg naar zijn werk) of Tegenzang van de man in de straat (ook op weg naar zijn werk maar in de tegenovergestelde richting).

Frank Adam is de laatste jaren aan een heuse opmars begonnen. Terecht, want de man verstaat de kunst om op grappige, intelligente en relativerende manier over de condition humaine te vertellen zonder daarbij in de val van het al te moraliserende of melodramatische te vallen. Het maakt van deze unieke biechtverhalen een onweerstaanbaar en meesterlijk allegaartje van muziek en tekst, van heerlijk stoute humor mét kritische noot.