Frank Adam viert 20 jaar auteurschap met 2 premières
Sander Degroote, Knack Boekenburen donderdag 24 mei 2012
______________________________________________
Auteur en theatermaker Frank Adam viert met de Brugse wereldpremière van ‘Requiem voor goden’ vanavond 20 jaar schrijverschap.
Frank Adam en Jean-Baptiste Lison (Orchestre International du Vetex). © Sanwar Mohammad Alam
Frank Adam heeft het deze weken best druk. Deze avond gaat ‘Requiem voor goden’ in première in het Brugse Concertgebouw. Vorige week gaf hij nog een première in kc De Werf in Brugge met ‘De problematische dood van Aziz’ (een productie van kleinVerhaal).
Van die première zal Adam samen met Jean-Baptiste Lison van het Orchestra International du Vetex in juni nog een aantal voorstellingen brengen in verschillende huiskamers van Brugge. Volgend seizoen gaan ze op tournee in de CC’s en woonkamers van Vlaanderen.
‘De problematische dood van Aziz’ gaat over een uitvaartrepatriëringsverzekering voor moslims in Brugge. “Veel Europese moslims hebben zo’n verzekering. Zelf als ze hier 40 jaar hebben geleefd en een gezin hebben uitgebouwd, willen ze dat hun stoffelijk overschot na hun dood terugkeert naar hun thuisland. KleinVerhaal had een verhalendatabank waaruit ik een parel van een anekdote heb uitgenomen. Het gaat om iemand bij wie die verzekering niet in orde is. De voorstelling is een intieme conte philosophique, die je laat bezinnen over wie je bent en waar je vandaan komt”, vertelt Adam.
Met zijn werk ‘Aleksej’ werd hij genomineerd voor de European Theatre Today The Plays 2012. Dat is een selectie van de beste hedendaagse theaterstukken uit 20 Europese landen. Als klap op de vuurpijl worden zijn ‘Absurde Fabels’ook nog eens in het Frans vertaald, om in het onderwijs van onze zuiderburen jongeren te enthousiasmeren met een didactisch dossier. In dat kader is hij te gast in het Collège Robert le Frison de Cassel, voor een Classe de Culture et de Littérature Européennes.
U heeft een twintigtal boeken geschreven, heel wat theaterteksten en literaire bijdragen. Als u terugkijkt op 20 jaar schrijverschap, wat doet u dan het liefste? Frank Adam:
“Als je 19 kinderen hebt, zal je ze alle 19 graag zien. Ik heb al mijn werken met plezier geschreven en gebracht, dus ik heb geen echte voorkeur. Moest je me dwingen een keuze te maken door me onder schot te houden, dan kies ik voor mijn ‘Absurde Fabels’: ‘Confidenties aan een ezelsoor’. Die hebben ook een therapeutische dimensie die me even na aan het hart ligt als de literaire. Een therapeute die mijn fabels wilde gebruiken in haar praktijk vroeg ooit of ik therapeut was, en dat in alle ernst. Was dat maar zo, dan kon ik bij mezelf in therapie.”
Welke voorstelling zal het publiek te zien krijgen met ‘Requiem voor goden’ (een productie van Nabla Muziektheater/Joachim Brackx en Concertgebouw Brugge)? Frank Adam:
“Het is een voorstelling waarin de goden ten grave worden gedragen en de daarmee gepaard gaande angst wordt bezongen. De abstracte enscenering ervaar je een bijna tijdloos kosmisch gevoel. Er zijn twee partijen in het stuk: de mensheid, het universele verhaal, en een mens, het persoonlijke verhaal. We willen de nadruk leggen op de existentiële angst en vooral wat je moet doen om van die angst verlost te worden. Dat is de kern van het requiem. Alles wordt ook behoorlijk abstract gehouden. Licht- en videoconcept, kostumering en bewegingsregie (Darren Ross) zijn sober en subtiel, en laten vooral de kracht uitgaan van de muziek zelf.”
Heeft het stuk dan een minimalistische vormgeving? Frank Adam:
“Ik denk dat de term ‘ritueel’ dichter in de buurt is. Het stuk hypnotiseert en bezweert. Daar zorgt de muziek van Joachim Brackx voor. Ook al zijn er geen dramatische pieken, aan zijn werk zit je gekluisterd. Als je met topensembles als Currende en Triatu in zee gaat, dan weet je dat een ongelofelijk mooie uitvoering krijgt. Dat is echt prachtig om naar te luisteren.”
Bent u gelovig? Frank Adam:
“Neen, maar ik ben ook geen atheïst. Ik geloof in het absurde. Al is geloven een verkeerd woord: ik stel vast dat het absurde er is. Het enige wat daar uit voortvloeit is dan ook angst. Als er geen goden zijn, moet alle zin uit jezelf komen. Dat is een grote opdracht. Het is veel gemakkelijker om te leven als je denkt dat er iets hoger is dat de beslissing in jouw plaats maakt.”
De mythes en de goden dienen dan eigenlijk als houvast, hoor ik u met niet zo veel woorden zeggen. Frank Adam:
“Inderdaad. We hebben het requiem helemaal niet filosofisch of theologisch aangepakt. De drijfveer is wat de mens denkt. Het loslaten van een god of goden komt met psychologische problemen. Daarom kozen we voor een psychologische invalshoek.”
Welke stemming zal er in de lucht hangen vanavond in Brugge? Frank Adam:
“Er zal een prachtig videoconcept zijn die een kosmische dimensie aan ‘Requiem voor goden’ toevoegt. Het is een betoverend muziekritueel dat je moet ondergaan. Je kan het vergelijken met muzikale golven die aanrollen. De muziek van Joachim Brackx hypnotiseert. Met weinig artistieke middelen kan hij een zaal betoveren.”
Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Frank Adam:
“Alles is zo ongelofelijk uitgepuurd, zonder opzichtige effecten. En omdat ik wist dat mijn Nederlandse tekst vertaald zou worden in het Latijns, heb ik het met opzet een beetje onbeholpen en houterig geschreven. Zoals je vroeger Bijbelteksten uit het Hebreeuws en het Grieks moest vertalen.”