Frank Adam is een van de eigenzinnigste, origineelste en meest veelzijdige auteurs in Vlaanderen. Als schrijver van alom geprezen en bekroonde absurde fabels, romans, toneel- en operateksten, radioluisterspelen, graphic novels, poëzie en liederen, voor volwassenen en jongeren, is hij Peter Verhelst, Bart Moeyaert en Tom Lanoye ineen. Zijn filosofisch getinte werk is vernieuwend en verlegt keer op keer literaire grenzen.

Met de cyclus ‘Confidenties aan een ezelsoor’ vond Adam het genre van de fabel voor volwassenen en de conte philosophique in Vlaanderen opnieuw uit: in krant en boekvorm (met prenten van Klaas Verplancke), in theater en als radioluisterspel (KLARA). Met zijn roman ‘Sjirk’ zette hij in Vlaanderen het Midden-Oosten op de literaire kaart.

Hij leerde zijn volk liefhebben (Erotische Fabels/Liefdesfabels), droeg de godsidee ten grave (Requiem voor goden), schreef een Russische Hamlet (Aleksej), een Egyptisch dagboek (De Caïro Cahiers) en Marokkaans-Vlaamse vertelling (De droom van Aziz). Zijn kerstverhaal, theatervoorstelling en radioluisterspel ‘Wat de ezel zag’ waren ‘geflipter dan Monty Python’. Zijn adolescentenroman De passie van de puber werd bekroond met de Prijs Knokke-Heist Beste Jeugdboek.

Zijn theaterproducties ‘Confidenties aan een ezelsoor’ (2005), ‘Wat de ezel zag’ (2003) en zijn ‘Mijn mond eet graag spinazie maar ik niet’ (2003) (kc De Werf) werden door critici gerekend tot de beste theatervoorstellingen van het jaar.

Zijn monumentale stuk Aleksej (HETPALEIS) werd vergeleken met Ten Oorlog van Tom Lanoye en geselecteerd voor o.a. het Vlaams Theaterfestival, de Nederlands-Duitse Kaas & Kappes Stückepool en European Theatre Today – The Plays, beste stukken uit eenenveertig Europese landen.

Zijn stuk ‘België, een sprookje’ kent een dubbelpremière: in Vlaanderen gespeeld door De Roovers in HETPALEIS, in Slovakije door Vysoká škola múzických umení v Bratislave, (VŠMU), Academy of Performing Arts in Bratislava.

Zijn muziektheaterparcours is een ononderbroken experiment met andere idiomen: Hebreeuws, Arabisch, Latijn, Duits, Frans, Vlaamse dialecten… Voor zijn libretto ‘Babel’ creëerde hij een nieuwe taal die niemand verstaat maar iedereen begrijpt.

Met zijn filosofische poëzie voor kinderen, gebundeld in ‘Als de bomen straks gaan rijden’ (Uitgeverij De Eenhoorn), experimenteerde hij op de meest uiteenlopende manieren in het theater: als wervelende theatershow (‘Mijn mond eet graag spinazie maar ik niet’), als intieme jazzsessie (‘Als de bomen straks gaan rijden’) als totaalspektakel (in: ‘De Tip van je Tenen’ HETPALEIS) of als doorgecomponeerd muziektheater (‘Soep zonder snor’, met acteur Sefaan De Gand, operazanger Denzil Delaere en jongerenkoor Rondinalla).

Frank Adam leverde werk voor radio Klara, Concertgebouw Brugge, HETPALEIS, kc De Werf Brugge, De Roovers, Festival van Vlaanderen, Opera Vlaanderen; en componisten Sam Vloemans, Joachim Brackx, Diederik Glorieux, en Johan De Smet. Als performer deelde hij het podium met o.a. cellist Lode Vercampt, pianoforte-speler Tom Beghin en pianist Philippe Ochem (directeur JazzDor Straatsburg).

Werk van Frank Adam werd onder meer vertaald naar het Engels, Frans, Duits, Lets en Slovaaks.

De gedachten van Frank Adam zijn verzameld in ‘De ziel surft offline. Een Tao van leven, liefde, geluk, seks, roem, rijkdom, depressie, zelfmoord en sterven in 300 en enige aforismen’ (Uitgeverij Vrijdag).

www.frankadam.be

Omero.nl