In de eerste reeks absurde fabels, verschenen in De Standaard Magazine tijdens het seizoen 2004-2005, aanhoorde Adams ezel vermakelijke confidenties in een stal aan de rand van de woestijn.

‘Ik weet het niet zeker,’ zei de filosoof, ‘maar ik denk dat ik de mensen haat, louter filosofisch gesproken dan.’
(Boek Een, Negende Confidentie, De filosoof, de mensen en hun kinderen).

In de tweede reeks, verschenen in de boekenbijlage van De Morgen voorjaar 2007, maakte zijn éénorige fabeldier een bewogen wereldreis vol schokkende gebeurtenissen en hartverscheurende ontboezemingen.

‘Ik ben op wereldreis en dus,’ zei de ezel, ‘ben ik in principe enkel op zoek naar het geluk.’
(Boek Twee, Eerste Confidentie, De vredesjournalist, het journaille en het volk)

In de derde reeks, voorjaar 2008 opnieuw verschenen in De Morgen, werd de ezel worden geconfronteerd met erotische bekentenissen. Adam kwam op het idee voor de deze reeks op een ochtend toen hij wakker werd.

‘Daarom bedank ik voor een seksuele revolutie als die van de vorige eeuw,’ zei de homo. ‘Die seksuele revolutie was zo druk bezig met het seksuéle dat er op den duur geen energie meer over was voor de revolutie.’
(Boek Een, Tiende Confidentie, De homo, de hetero en de Totale, Radicale Seksuele Revolutie)

Alle fabels zijn van prenten voorzien door illustrator Klaas Verplancke en in meerdere boeken gebundeld door Davidsfonds/Literair.

‘De mensen zijn er niet voor God,’ zei de kardinaal, ‘God is er voor de mensen.’
‘En voor de humor,’ voegde de rabbijn eraan toe, ‘zonder God zouden de mensen nooit lachen.’
(Boek Twee, Zevende Confidentie, De rabbijn, de imam en de kardinaal)