Vanessa Joosen in: Standaard der letteren 25 november 2011

Frank Adam is vooral bekend van Confidenties aan een ezelsoor, zijn satirische verhalen rond de ezel van Jezus die ook in deze krant een paar jaar geleden verschenen zijn. Als jeugdauteur ligt zijn grote verdienste veeleer in de poëzie. Tegenwoordig worden er nog weinig gedichten voor kinderen uitgegeven, dus dat Adam een eigen bundel krijgt, zegt al iets.

In Als de bomen straks gaan rijden zijn zowel oude als nieuwe gedichten opgenomen. Al van bij het eerste gedicht is het raak. ‘Smakelijk lezen!’ wenst Frank Adam zijn lezers: ze mogen eten met hun ogen en kunnen hun honger stillen met happen vol letters. De meeste gedichten zijn kort en houden door het vlotte rijm een stevig tempo aan.

Adam schrijft over onderwerpen die uit de leefwereld van jonge kinderen gegrepen zijn: je naam schrijven op het strand, een klein broertje dat aan alles sabbelt en hinkelende meisjes die zwaaien naar smachtende jongetjes. Hij wisselt ook tijdloze en voor iedereen herkenbare thema’s af met meer eigentijdse. Zo is er een gedicht dat uitdrukkelijk vraagt om gerapt te worden. Een ander is een smeekbede aan een computer om zijn ramen nog even open te laten en samen een spel te spelen. Adam schept er zoals veel kinderdichters plezier in taboes te doorbreken en filosofische vragen stellen, en doet dat met veel verbeeldingskracht. ‘Jeukt de jeuk die jeukt in jou net zoals de jeuk die jeukt in mij?’ vraagt de dichter zich af. Even later geeft hij tien tips om iets te doen met dingen uit je neus: ‘Plet ze op een postzegel / en plak die op een kaart. / Smeer ze op een boterham / of druk ze in de taart.’

De vorige bundels van Frank Adam werden door verschillende illustratoren geslaagd van prenten voorzien, maar in Milja Praagman heeft hij een echte soulmate gevonden. MetViezeltje toonde deze illustratrice al dat ze een uitstekend gevoel voor humor heeft. In deze bundel combineert ze dat met veel fantasie.

In de lijn van de korte gedichten, hebben de prenten van Praagman niet veel om het lijf. Enkele potloodlijnen en felle kleuren zijn genoeg om absurde details uit de gedichten tot leven tot wekken – een mond met een eigen willetje bijvoorbeeld. Als de bomen straks gaan rijden is een sprankelende bundel kinderpoëzie, waaruit je al gedichten kan selecteren voor kleuters, maar die nog jaren mee kan gaan voor grotere kinderen en speelse volwassenen.

FRANK ADAM EN MILJA PRAAGMAN.  Als de bomen straks gaan rijden.  De Eenhoorn, 108 blz., 17,50.